Omdat we toch thuiszitten. En er daardoor heel veel reistijd wegvalt, blijft er ineens tijd over om te klussen en te schilderen. En dat was ook wel nodig.
Afgelopen jaar hebben we ons huis grondig verbouwd. Er is een verdieping opgezet, dat levert drie extra kamers op. Tijdens het zagen van het trapgat in het dak, is er wat lekkage geweest. Op de muren in het trapgat zitten lelijke bruine strepen. Daar hebben we overigens netjes korting voor gekregen van de aannemer.
Nu is er dus eindelijk tijd om dit grondig aan te pakken. En als je dan wil beginnen, vallen er ineens dingen op. Het gaat niet alleen om die waterschade.
De afgelopen 10 jaar hebben we steeds gedubt. Gaan we nu verhuizen? Of gaan we verbouwen? We waren druk met werk. En kleine kinderen. Bovendien was ik van mening dat ik helemaal niet kon klussen. Dat laatste ben ik inmiddels wel een beetje van teruggekomen. Het is gewoon een kwestie van doen.
Door al deze dingen hebben we wel héél véél klussen uitgesteld en dingen genegeerd. Bijvoorbeeld:
- Het zou zomaar kunnen dat we het trapgat zelfs nog nooit geschilderd hebben. En we wonen hier al 16 jaar;
- Al 15 jaar lang, houden kinderen zich met hun smerige vette vingers vast aan de muur als ze de trap aflopen. Die muren zijn echt smerig;
- En de trap en het traphekje, zijn ook al zeker 10 jaar niet geschilderd. En niet wit meer, maar geel;
- Veel deuren in huis hebben last van hetzelfde euvel. Overal vastgepakt, behalve bij de klink. En zeker 10 jaar niet geschilderd;
- De lange muur in de woonkamer hebben we ooit laten stucen, maar die mag heel nodig een verfje krijgen;
- Het laminaat beneden is op. Daar hebben we 5 jaar terug heel goedkoop spul neergelegd, omdat we het niet eens konden worden over een kleur.;
- De hal boven mag ook geschilderd. Net als de kamer van dochter;
- Een van de tuinschuttingen staat op het punt van omvallen;
- In de voortuin staat het onkruid kniehoog;
Het is niet zo dat er de afgelopen maanden niks is gebeurd. Ik heb eindelijk een vaatwasser geinstalleerd in de keuken en het kantoortje onder trap omgebouwd tot voorraadhok, de buitenboel is geschiderd. Het gaat heel voorzichtig ergens op lijken.
We zijn voortvarend aan de slag gegaan. De trappen en traphekjes zijn weer stralend wit. Heel leuk, je ziet meteen resultaat van je werk.
Volgende stap is de muren. In het trapgat, de hal boven, de kamer van dochterlief en de muur beneden. Dan de deuren. En samen met de nieuwe buren gaan we de schutting (laten) vervangen, en volgend jaar de voortuin aanpakken.
Met een beetje mazzel hebben we in de zomer tijd om iets nieuws op de vloer te leggen. En misschien ook nog wel een nieuwe bank. Dan kunnen we er weer een jaar of wat tegen.
Het geklus is ook niet slecht voor de conditie. Zowel fysiek als mentaal.
Wij komen zo fit die corona crisis uit.