Vandaag voor het eerst in ruim 20 jaar weer met gitaarles begonnen. Beetje als stok achter de deur, want in mijn eentje stop ik steeds weer na een paar weken. Mijn gitaarleraar is half mijn leeftijd (en dan plus ik hem wat op). En studeert aan het conservatorium.
In zijn studentenkamer maakten we kennis vandaag en wilde hij vooral zien wat ik al/nog kan.
Hij maakte het steeds iets moelijker. Wat accoorden, wat ritmes. Kwart en achtste noten. En toen een regel die vegon met 1/8ste rust.
Ik kon het lezen, ik snap wat ie wil. En ik begon te tellen. Kreeg het niet voor elkaar. De link tussen mijn hand en hersenen leek verbroken.
Kortsluiting.
Leuk man. Vanaf volgende week ga ik hem ook betalen. En iedere dag ff oefenen.
Ook met tellen.